Skip to main content

Posts

Showing posts with the label Shaban Cakolli

Jeton fryma e tijë - poezi nga Shaban Cakolli

JETON FRYMA E TIJË (Poetit,Selman Konjusha) Toka e mërgimit të qonte peshë dashuria e atdheut në zemër të rrinte ndezë U ktheve pranë themeleve të shtëpisë për të thithur nektarin e lirisë papritmas shpërtheu një krismë plumbi e flaka të morën në shënjestër flalën,të mos ta lënë vepër Deshën të ta vrasin veprën e fjalën por jo, fjala e poetit nuk vritet,as s´ndalet Mallkuar qofshin zemërbrejtësit kanë për të i bërë,varret vetit sot vepra flet,me gjakun e poetit Fryma jote,Selman vjen e nuk ndalet jeton sa malet të e dijnë zullumqarët kush na i vret,veprat dhe fjalët kurrë s´do të falet……

Ty vendi im - poezi nga Shaban Cakolli

TY VENDI IM Me djem e bija ndritë si shkëndija malet me gëllinja mollë e qershia o vendi im ti je shpëtim. Fushat pjellore plot me grurore Rininë punëtore për ty gëzim o vendi im ti je shpëtim Dikur të mirat ti morën stuhirat na i hapën plagët na mbërthyan në rrugë të largët malli na rrëmbej kur te ti të kthejmë të rrojmë në ty për gëzim o vendi im ti je shpëtim.

Emër i madh - poezi nga Shaban Cakolli

EMËR I MADH Kosovë emër i madh emër i shejtë një shekull e djegur vjet për vjet shtratin e shtruar e kurrë pa fjetë për të mbrojtur gëzhojën e vet. O vend i uruar i ndarë nga fuqi e huaj bota të pati lënë harruar nën këmbë të huaja,pushtuar qëndrove e ndeje zgjuar për të gjetur vetvetën e kërkuar. Të dogji zjarri,të ngriu acari nën qëndresë shqiptari të morën turku,sërbi e bullgari por ty shqiptari,kurrë nuk të fali se brez pas brezi e djalë pas djali luftën pushtuesit kurrë nuk ja ndali Mbas shekujsh, shëndriti një rreze mbi re kur në Drenicë lindi një Skënderbe Trima e trimëresha,mbështeteshin pas tij dhe aleatët me superfuqi Kosova ,pa pushtues,frymon në Liri.

Mall i djegur - poezi nga Shaban Cakolli

MALL I DJEGUR   Sa u plaka sa u dogja të zinjët e ullirit e hoqa bicirk pas bicirku,Evropa zemrën ma ndau copa Kurbetçari me nevojë punët më të rënda,i punoj ndihem sikur nuk jetoj sa vështirë frymoj Nuk gjejë askund qetësi rrugëve të panjohura ua kam mëni i fshehur,i strukur rri Rri mbyllur,nuk endem sheshit gjumin më brenë,ëndrra e mëngjesit për Kodrën e trimave,në majë të Vranjefcit Është më e bukura e Universit.

Postimet e fundit






Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Labels

Show more